Familie… Ik kom niet veel verder dan mijn broer en zijn gezin & mijn ouders. Dat is soms al plannen. Zoeken naar een vrij moment.
Tijdens de crematie van mijn lieve tante, zag ik mijn familie weer. Er werd geknuffeld. Gekletst. Dan besef ik me wat een lieve familie ik toch heb. Op dat moment had ik mezelf voorgenomen om weer naar verjaardagen te gaan. Helaas kon ik dat niet waarmaken. Als het op die manier verder gaat, dan zie ik mijn familie alleen met droevige gelegenheden en dat wil ik niet. Dus tijd voor een familiedag. Wat hebben we nodig? Een zaaltje, wat eten en drinken, oud-hollandse spellen (slaat altijd aan), bingo, foute cadeautjes en dan het belangrijkste: wij allemaal bij elkaar. En dat is nog lastig plannen. Maar op een paar familieleden na, was het gezelschap compleet. Een hoop geklets, met een lach en een traan. Ik keek naar links en zag blije koppies achter een voetbaltafel in de leeftijd van 5 tot 70 jaar. Keek ik naar links, dan zag ik iemand geblinddoekt bij het proefspel. Een hoop gegiechel. Ik zag geconcentreerde blikken bij het spiraal. Kinderen die voetballen. Fanatiekelingen tijdens het sjoelen. Bijzondere poses bij TWISTER XXL. En wat ik zo bijzonder vond, sommige kinderen hadden elkaar nog nooit gezien en dat ging zo in elkaar op. Iedereen speelde lief. En YES die achterlijke schermpjes bleven lekker in de tassen. Geen enkel kind vroeg hier om. Dit is hoe ik het samenzijn met mijn familie herinner. Spelletjes spelen, optreden. Ik wil eigenlijk alles vastleggen maar ik wil het ook zelf meemaken. Dankbaar ben ik. Dankbaar dat dit mijn familie is. Volgend jaar weer!
1 Comment
Sander
3/22/2018 11:15:57 am
Leuk Ellen! Bedankt voor alles en tot volgend jaar! ;-)
Reply
Leave a Reply. |
Archives
June 2023
Categories |