Dat je dochter ineens in groep acht zit. Elf jaar is. Mee doet aan een musical. En een stedentrip mag uitkiezen. Oh mon dieu!
Paris, on arrive… Wat een magische stad! De reis begint in Rotterdam om 6.58 u op het Centraal Station. De Thalys is een dikke tip. Om 9.35 u kwamen we aan op Gare du Nord. We doken een metro in en stapten uit bij Place d’Italie. Na een korte wandeling kwamen we aan bij ons idyllische hotel Henriette. En wie zagen we daar ontbijten: Bert Visser. We kunnen de eerste boulangerie niet negeren. Die geur. De boulangerie wordt drie ochtenden onze grootste vriend. Ontbijten in Parijs doen we graag met un pain au chocolat, un croissant et une café. We wandelen gewoon hand in hand door Parijs. Puur geluk. We lunchen en lopen naar het Jardin du Palais Royal. Daar klimt Puk op één van de zwart wit sculpturen. Tenminste dat probeert ze. Na een pootje, geduw en heel wat gegiechel lukt het deze lenige Sjaan om erop te klimmen en we maken vele plaatjes. We lopen door een passage naar het Louvre. Imposant. We slenteren dromerig verder. En die combinatie van dromerig en Parijs is toch wat gevaarlijk. Mam, kijk uit je staat midden op de weg stil. Met je Timetomomo Parijs boekje. Je lijkt wel een toerist. Oeps, dank je Puk. We pakken de metro. Ideaal. We struinen langs Opera Garnier. Groots, goud en zo ongelofelijk mooi. Door naar de ZARA. Ken je die winkel? En naar Galerie de la Fayette. We komen ogen tekort. Af en toe hoor ik; Oh mam, ik mis mijn Brammebaby. Tijd om te chillen. We liggen op bed en rusten uit. Wat een indrukken. Om 19.30 u hebben we een tafel gereserveerd bij Au Bon Coin. Hier komen de locals. We kletsen, spelen een spelletje, smullen van het eten. En we zijn op. Douchen, kroelen en slapen. We ontwaken gewoon in Parijs. Samen. We ontbijten bij de boulangerie. Vandaag gaan we de Eiffeltoren spotten. Metro uit, hoekje om. Wow. Oooh. Kijk nou. Jeetje. Overweldigend. Bij Palais de Chaillot maken we foto’s. En natuurlijk ook van dichtbij. Quel plaisir. Les Invalides zien we op een afstand liggen. Met de gouden koepel waar Napoleon zijn laatste rustplaats heeft. We eten bij Coutume cafe. Heerlijke zoetigheden en ik proef van de exotische koffiesoorten. Op naar de Champs Elysees. Richting de Arc de Triomphe. We stoppen bij Le Grand Palais en natuurlijk ook bij de NIKE store. Jemig. Passen en we doen het gewoon. Kopen die dunkies. Nee, mam dunks. We zijn maar één keer in Parijs. La Durree is de volgende stop. In de rij voor macarons. En dan voor ons, de Arc de Triomphe. We staan stil. Kijken naar de drukte. Naar de immens grote boog. Een foto laten we het liefst maken door een (hippe) Chinese vrouw. Die hebben er oog voor. En we hebben toch een te gek kiekje van ons samen! Un moment de repos! Voordat we in een piepklein restaurantje, weer tussen de locals, Tadam! belanden. De eigenaresse kijkt af en toe vertederd naar ons. En ze slaat Puk niet over wanneer er een witte chocolademousse geserveerd wordt bij de buren. Puk mag de lepel aflikken. Kroelen. Slapen. Wakker worden samen. Meer dan een fijne combi. Laatste dag. We nemen afscheid van de boulangerie met een zwerver naast ons. Ik ga binnen zitten hoor, mam. Puk vindt de zwervers niet zielig. Wel de dieren die ze vaak gebruiken om extra zielig over te komen. We hebben een gesprekje over zwervers. Een zwerver was ook ooit een schattige baby. Hoe bestaat het dan hè mam, dat je je kindje in de steek laat als hij groot is. We gaan richting de Notre Dame. Deze staat in de steigers. Omringd door foto’s van de brand. Indrukwekkend. En dan weer een mooi plaatje van Puk bij de Seine. Une photo d’amour. We zien de oude gevangenis van Parijs. We eten een ijsje en shoppen wat in de Franse boetiekjes. We eindigen bij de Montmartre en de Sacre Coeur. Ook bezoeken we La Mur des Je T’aime. In de stad van de liefde. Na 72.319 stappen nestelen we ons in de trein en gaan we terug naar huis. Naar Brammebaby. Drie dagen lang een handje in mijn hand. Ik heb jou zo lief.
0 Comments
|
Archives
June 2023
Categories |