Dat we worden terug gefloten naar de basis, mag een feit zijn. Geen verjaardagen, geen etentjes, geen school, geen weekendjes weg, geen koffietje ergens, geen vriendinnen, geen sporten. Dit zijn denk ik wel de voornaamste afspraakjes die mijn kinderen of ik missen in deze corona tijd. En soms geniet ik er stiekem van en soms vind ik het zo saai. Neem gisteren, normaal ben ik de avond voor koningsdag alles aan het verzamelen om de volgende dag met mijn kinderen op een kleedje te kunnen staan. Lig ik om 00.00 u pas in bed om vervolgens om 6 u de wekker te horen. Want ja, we moeten op tijd zijn om een goed plekje te scoren. Snel douchen, aankleden, ontbijten. Lunch verzamelen. En dan bepakt en bezakt alle spullen in het Oude Dorp krijgen. Met een zweetsnor mag je blij zijn als je om 9 uur dan eindelijk je eerste koffietje kan drinken om vervolgens te gaan knallen. Niks te willen missen want zelf wil ik ook altijd de leukste snufjes scoren. In de rij voor een tompouce. Even weer naar huis, kledinghangers en wijnglazen halen. Dan weer even de rij in voor een patatje. Foto hier en even helpen daar. Als het dan 15 uur is alles weer inpakken en opruimen of weggooien. Zorgen dat alles weer thuis komt. Daarna snel weer onszelf klaarmaken voor een etentje bij vrienden. Misschien dit keer bij ons. Even snel bbqvlees halen, wijn, kinderen in en uit, een zooi, maar dat komt later wel. Proosten op een drukke maar gezellige dag. Dan met net een wijntje teveel de kinderen op bed leggen want ja de volgende dag moeten we gewoon weer werken. Om vervolgens alle troep beneden op te ruimen en dus om 22.00 u op de bank neer te ploffen. Dat was mijn koningsdag. En nu sliepen we uit. Pakten de kinderen wat spullen bij elkaar en legden dit op een kleedje op straat, bij de achtertuin. Kwam mijn moeder aanwaaien met een oranjetompouce. Fietste ik even langs een vriendin. Zorgde ik voor lunch wanneer we trek hadden. Speelden de kinderen tussendoor in de speeltuin en sloten we soms de winkel even tijdelijk. Bestelde ik sushi. Liet ik het bij 1 biertje. En toch voelde dit ook fijn. Bijzonder toch. Ergens verlangen we naar elkaar en ergens verlangen we naar even niks. Soms is simpel zo fijn. l
0 Comments
Je zou zeggen dat we het druk zat hebben, maar niets is minder waar. We hebben allemaal nog wat liefde over, wat we maar al te graag aan ons toekomstige vriendje Bram willen geven. We vallen voor een bruine labrador. Een huisvriend. Lief. Vriendelijk. Vrolijk. Kindvriendelijk. Intelligent. Enige minpunt is dat hij niet tot nauwelijks zal waken. Hij zal eerder de inbreker de belangrijkste plaats in huis wijzen: de koelkast. Dus. De eerste kennismaking, het puppybezoek was zo bijzonder. Negen van die bruine snoesjes en een ontzettend lieve moeder. Alles was en voelde goed. Na twee uur stapten we in de auto met rode konen en wilden we eigenlijk niet weg. Konden we hem nu maar vast meenemen. Ons avontuur gaat op 16 mei om 11.30 uur beginnen! En een zin dat we erin hebben!
|
Archives
June 2023
Categories |